و خدا راز نامها را بر من گشود

و من راز نامها را سر کشیدم

و خدا راز نامها را بر من گشود

و من راز نامها را سر کشیدم

تداوم

آرام باش

پریده ای دیگر

انتظار پایانت نباشد

این سقوطی ابدی

در بیتوته ی تاریک صفر مطلق عشق است

وگرچه دست ذهن بر معنای ابدی نساید

تو به بینشی زیرکانه

از تحلیل جنون آمیز انتها

باز توانی نشاندش

مگر نه اینکه تداوم خالق است؟

ـ مثل نفس

که در اصل زنده شدن بود و تداوم یافت

یا بودن

که روزی شدن بود و تداوم یافت

یا آفرینش

که تداوم هیچ است

وانسان

که سرانجام تنهایی ابدی خداست! ـ


شاید از پس اینباره ابدیت نیز

حقیقتی خلق آید

که روحت را بار دیگر

به رقص با واژه ها وادارد.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد